ALAY ŞEHİTLİĞİ ve CONKBAYIRI: Bir Milletin Direniş ve Fedakârlık Anıtı
Bazı yerler vardır… Sana sadece manzara değil, bir ruh hali sunar. Yürüdüğün toprak, sadece toprak değil; bir vatan parçasıdır. O toprakta ter değil, kan sulamıştır fidanları… 57. Alay Şehitliği ve hemen yukarısındaki Conkbayırı. Bu yazı, sadece bir gezi yazısı değil. Bu yazı, bir duruşu, bir direnişi, bir vatanı anlatıyor. Alay, Çanakkale Savaşları’nın en kahraman birliği olarak bilinir. Kurulduğu ilk günden itibaren, Osmanlı ordusunun kaderini değiştirecek bir görev üstlenmiştir. Ve 25 Nisan 1915 sabahı, Gelibolu Yarımadası’na çıkan düşman kuvvetlerinin önüne dikilerek, daha savaşın ilk saatlerinde tarih yazmıştır.
Mustafa Kemal Atatürk’ün o meşhur emri bu alay içindir: O zamana kadar geçen sürede biz ölünceye kadar geçen zaman içinde, yerimize başka kuvvetler ve komutanlar gelebilir… Neredeyse tüm askerler şehit olmuş, birliğin ismi Türk ordusunda bir daha kullanılmamak üzere onurlandırılmıştır. Bugün o askerlerin hatırası, Kocadere Köyü yakınlarındaki şehitlikte yaşatılmaktadır. Şehitlik alanı oldukça sade ama bir o kadar etkileyici.
İçeride, 57. Alay'a mensup askerlerin isimleri, künyeleri, bazıları isimsiz ama gönüllerde iz bırakmış mezar taşları yer alır.Sessizlik her yeri kaplar… Çünkü burada yüksek sesle konuşmak yakışmaz. Buraya geldiğinde sadece bir tarihi öğrenmezsin. Kendi kalbinle baş başa kalırsın
Genç yaşta bu vatan için toprağa düşmüş yüzlerce insanın ardında bıraktığı hikâyeler gelir gözünün önüne. Conkbayırı, Gelibolu Yarımadası’nın en stratejik tepesidir. Burası, düşmanın Çanakkale’yi geçip İstanbul’a ilerleyebilmesi için ele geçirmesi gereken kritik bir noktaydı. Ama olmadı…Çünkü bu tepe, bir ulusun kahraman evlatları tarafından canları pahasına savunuldu. Mustafa Kemal’in burada bir şarapnel parçasıyla göğsünden vurulduğu ama cebindeki saat sayesinde hayatta kaldığı bilinir. Ve belki de o an, sadece Atatürk değil, bir milletin kaderi de kurtulmuştur.